<>پوسیدگی دندانb> یک نوع از بیماری های دندان است. در این بیماری ترشح اسید از باکتریهای پوسیدگی زا (عمدتاً استرپتوکوک موتان)، مواد معدنی کلسیم و فسفر را در بافت سخت دندان (مینا و سپس عاج) از بین میبرد . پوسیدگی دندان مرحله غیرقابل برگشت در فرایند حل شدن مواد معدنی مینا توسط اسید محسوب شده و درمان آن تنها از راه جایگزینی بافت سخت از دست رفته دندان با مواد ترمیمی دندانپزشکی امکان‌پذیر می‌باشد. اگر پوسیدگی تاج دندان به موقع متوقف و جایگزین نشود و پوسیدگی به ریشه دندان برسد نیاز به درمان ریشه (RCT یا عصب کشی) می‌باشد و در موارد شدیدتر ممکن است حتی نیاز به خارج کردن یا اصطلاحاً کشیدن دندان باشد.

گرچه پوسیدگی یکی از رایج‌ترین مشکلات دندان است، اما رابطه پیچیده میان رژیم غذایی و بروز حفره‌های دندانی، هنوز کاملاً شناخته نشده است.خوردن مواد قندی دلیل عمده پوسیدگی ها هستند. مواد قندی (کربوهیدرات ها) توسط باکتری ها تجزیه شده و باعث تولید اسید میشود که Ph حفره دهان را نامتعادل کرده و منجر به از دست رفتن بافت کلسیمی دندان میشود. پوسیدگی‌ها عمدتا توسط استرپتوک موتانس بر روی دندان بوجود می‌آیند. پوسیدگی قابل پیشگیری و در طی مراحلی توانایی توقف روند گسترش را دارد. قلیان و دخانیات نیز با تاثیر بر ترکیبات و مقدار ترشح بزاق دهان باعث پوسیدگی دندان می‌شوند.

پیشگیری از پوسیدگی

از جمله عمده راه های پیشگیری پوسیدگی دندان میتوان به مسواک زدن منظم (روزی دوبار و هربار به مدت ۲ دقیقه)، نخ کشی دندان ها، استفاده از دهانشویه های حاوی فلوراید(مقدار و نوع دهانشویه را دندانپزشک تعیین میکند)، خمیر دندان حاوی فلوراید، کاهش دفعات مصزف مواد غذایی به خصوص مواد قندی، روش های پیشگیرانه ای که در مطب انجام میشود. نظیر وارنیش فلوراید.

لازم به ذکر است که آب آشامیدنی میتواند تاثیر به سزایی در جلوگیری از پوسیدگی داشته باشد. به طوری که آب آشامیدنی حاوی غلظت ۱ ppm فلوراید باشد بهترین نتیجه را دارد.

بر اساس آمار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هر ایرانی به طور متوسط دارای ۶ دندان کشیده، پر کرده یا پوسیده است.

 

>> مجله دندانپزشکی <<